518 15 83 15
Usuwanie blizn
Usuwanie blizn lub ich niwelowanie jest zabiegiem bardzo często spotykanym w gabinetach dermatologicznych i medycyny estetycznej. Powstają one najczęściej po urazach, zabiegach chirurgicznych oraz stanach zapalnych. Stanowią one dość istotny problem dla wielu pacjentów , zaburzając samoocenę i pewność siebie. Po zabiegach chirurgicznych w miejscach narażonych na rozciąganie na przykład na plecach, powstanie blizny szerszej od lini szwów jest niemal regułą.
Usuwanie blizn można przeprowadzić kilkoma metodami , za pomocą laserów, radiofrekwencji , urządzenia dermapen itp.. Wybór metody zależy od rodzaju i umiejscowienia blizny oraz od doświadczenia i preferencji lekarza. Nie jest możliwe zniwelowanie blizny podczas jednego zabiegu, zazwyczaj potrzebne jest ich kilka.
Środki ostrożności.
Usuwanie blizn musi byc działaniem przemyślanym , gdyż zbyt ofensywne leczenie może doprowadzić do pogorszenia sytuacji , rozrostu blizny i większego zeszpecenia. Szczególna ostrożność wymagana jest przy próbach leczenia keloidów , często powstających w okolicy mostka , barków, nadgarstków i kostek.
Glikokortykosteroidy
Niwelowanie blizn za pomocą odpowiednio dobranych preparatów glikokortykosteroidów ( na filmie ) , jest metodą dość skuteczną i często wykorzystywaną. Przy odpowiedniej technice, zyskuje się zahamowanie powiększaniasię blizny , staje się ona miękka , zapadnięta , mniej widiczna .Może to zakończyć leczenie lub być dobrym wstępem do dalszych , bardziej inwazyjnych zabiegów. Najczęściej używanym preparatem jest triamcynolon , preparat dedykowany do tego typu zabiegów , niestety trudno dostępny , z niewiadomych przyczyn, w Polsce.
Keloidy
Keloid zasadniczo różni się od blizny . Przerasta on granice rany a blizna granice te tylko wypełnia. Keloidy najczęściej powstają w okolicy mostka, na ramionach, w okolicach kostek i nadgarstków. Do keloidów niektórzy ludzie mają skłonność osobniczą , przejawiającą się niekiedy samoistnym powstawaniem keloidów w miejcach gdzie nie było urazu. Leczenie ich jest trudne i powinno być prowadzone powoli by nie prowokować powstawania nowych zmian. Nie stosuje się leczenie chirurgicznego polegającego na wycięciu zmian , gdyż prawdopodobieństwo odrośnięcia jeszcze większego keloidu jest prawie stuprocentowe. Oprócz innych metod, w literaturze spotka się doniesienia świadczące o skuteczności zabiegów kriochirurgicznych , polegających na zamrażaniu keloidów w temperaturze minus 196 stopni Celsjusza.
