Usuwanie znamion Poznań Dermatologia i Medycyna Estetyczna

Aqualix - UWAGA! Obecnie nie jest stosowany w naszum gabinecie ze względu na brak jego certyfikacji w UE

Spis treści:

Aqualix

Aqualix jest związkiem złożonym, którego związkiem czynnym jest deoksycholan sodu, zmodyfikowany na bazie związków cukrowych. Związki cukrowe powodują powolne uwalnianie leku, co przekłada się na zmnimalizowanie efektów ubocznych. Roztwór deoksycholanu aplikowany jest miejscowo w miejsca zwiększonych depozytów tkanki tłuszczowej, powodując jej zredukowanie, poprzez zniszczenie komórek tłuszczowych.

Leczenie otłuszczeń Aqualixem przeprowadzane może być tylko przez przeszkolonego lekarza. Aplikację Aqualixu powtarza się od 2 do 8 razy w odstępach 3-tygodniowych. Ilość aplikacji zależy od miejscowej wrażliwości tkanki tłuszczowej. W miejscu każdej iniekcji. pomijając efekt redukcji tkanki tłuszczowej, spodziewać się moźna powstania zaczerwienienia, lekkiego podrażnienia i obrzęku. Są to objawy typowe, ustępują po kilku tygodniach.

Do głównych przeciwwkazań do stosowania Aqualixu należą: ciąża, karmienie piersią, wiek < 18 i > 60 lat oraz różne schorzenia ogólnoustrojowe.

Aqualyx – obszary do zabiegu:

  • wewnętrzna strona ud
  • wewnętrzna strona kolan
  • okolica krętarzowa i podpośladkowa
  • brzuch
  • fałdy tłuszczowe klatki piersionej
  • ramiona
  • podwójny podbródek i trzecia dolna część twarzy
  • psudoginekomastia
  • bawoli kark

Aqualyx – główne przeciwwskazania

  • reakcje alergiczne ( jaja i soja)
  • ciąża i okres karmienia
  • choroby ogólne – cukrzyca, choroby wątroby

Aqualyx – zalety w porównaniu do innych środków lipolitycznych

  • bezbolesna procedura zabiegowa
  • większa efektywność zabiegu
  • mniejsze ewentualne reakcje pozabiegowe – obrzęk, zaczerwienienie
  • krótszy zabieg
  • brak konieczności rozcieńczania

Aqualyx – mechanizm działania

Aqualyx zaaplikowany do tkanki tłuszczowej wywołuje:

  • zmianę struktury błony komórkowej adipocytów
  • obrzęk komórkowy
  • homogenizację cytoplazmatyczną

Kwas deoksycholowy w zabiegu korygującego podwójny podbródek

Właściwości adipolityczne, czyli niszczące komórki tłuszczowe roztworów fosfatydylocholiny zauważono już 20 lat temu. Fostatydylocholinę uważano wtedy jako główny czynnik aktywny doprowadzający do rozpadu komórek. Przekonanie o aktywności tego związku utrzymuje się wśród niektórych lekarzy do dzisiaj, mimo że wykazano w badaniach, że fosfatydylocholina po prostu nie wykazuje przypisywanych jej właściwości. Związkiem aktywnym okazał się bowiem być kwas deoksycholowy, wchodzący w skład roztworów fosfatydylocholiny. Ostatecznie został on wyizolowany w 2004 roku. Jego zastosowanie do korekcji podbródka wymaga dużej wprawy i wyczucia, konieczne jest też używanie roztworów o określonej zawartości procentowej związku.