Toczeń rumieniowaty (LE – lupus erythematosus) jest złożoną chorobą obejmującą kilka różniących się od siebie jednostek. Podstawą zaburzeń są dysfunkcje o podłożu autoimmunologicznym, których przyczyna jest nie do końca poznana. Złożone mechanizmy obejmujące predyspozycje genetyczne, promieniowanie UV, reakcje na infekcje, zmiany temperatury i inne, prowadzą do powstawania autoprzeciwciał uszkadzających tkanki gospodarza.
Inaczej DLE (discoid LE) – najłagodniejsza postać, ograniczona tylko do skóry, bez zmian narządowych
Oprócz zmian skórnych występują ograniczone objawy narządowe (stawy. mięśnie, nerki)
Postać najcięższa, dominują zmiany narządowe, mogące doprowadzić do ciężkich komplikacji.
Podstawą rozpoznania są charakterystyczne zmiany skórne m.in. rumień w kształcie motyla na twarzy, nadwrażliwość na światło słoneczne, zmiany narządowe, zaburzenia morfologiczne krwi, zmiany w badaniu histopatologicznym, pojawienie się przeciwciał ANA (przeciwciała przeciwjądrowe) .
Współczesna medycyna dość dobrze radzi sobie zarówno z wykrywaniem jak i leczeniem tocznia. W najcięższej postaci czyli w SLE, odsetek 5 letnich przeżyć wynosi ponad 90%.