Toczeń rumieniowaty ( LE – lupus erythematosus) jest złożoną chorobą obejmującą kilka różniących się od siebie jednostek. Podstawą zaburzeń są dysfunkcje o podłożu autoimmunologicznym , których przyczyna jest nie do końca poznana. Złożone mechanizmy obejmujące presyspozycje genetyczne, promieniowanie UV, reakcje na infekcje , zmiany temperatury i inne , prowadzą do powstawania autoprzeciwciał uszkadzających tkanki gospodarza.
Podział
1.CCLE – przewlekły skórny toczeń rumieniowaty ( chronic cutaneus lupus erythrematosus)
Inaczej DLE ( discoid LE) – najłagodniejsza postać, ograniczona tylko do skóry, bez zmian narządowych
2.SCLE – podostry skórny toczeń rumieniowaty ( subacute cutaneus lupus erythrematosus)
Oprócz zmian skórnych występują ograniczone objawy narządowe ( stawy. mięśnie , nerki)
3. SLE – układowy toczeń rumieniowaty ( systemic lupus erythrematosus)
Postać najcięższa , dominują zmiany narządowe, mogące doprowadzić do ciężkich komplikacji.
Rozpoznanie
Podstawą rozpoznania są charakterystyczne zmiany skórne m.in. rumień w kształcie motyla na twarzy , nadwrażliwość na światło słoneczne, zmiany narządowe, zaburzenia morfologiczne krwi , zmiany w badaniu histopatologicznym, pojawienie się przeciwciał ANA ( przeciwciała przeciwjądrowe) .
Rokowanie
Wspóczesna medycyna dość dobrze radzi sobie zarówno z wykrywaniem jak i leczeniem tocznia.,W najcięższej postaci czyli w SLE , odsetek 5 letnich przeżyć wynosi ponad 90%.