Usuwanie znamion Poznań Dermatologia i Medycyna Estetyczna

Kłykciny kończyste

Spis treści:

Kłykciny kończyste nazywane inaczej brodawkami płciowymi wywołane są wirusami brodawczaka ludzkiego – HPV (human papilloma virus).

Do zakażenia u ludzi dorosłych dochodzi głównie drogą kontaktów seksualnych. Okres wylęgania wynosi średnio 3-6 mięsięcy. Głównym objawem są różowo-brązowe grudki o brodawkującej powierzchni. Są one miękkie i często uszypułowane.

W leczeniu kłykcin stosuje się metody niezabiegowe (Condyline, Aldara) oraz zabiegowe – chirurgia, kriochirurgia, elektrokoagulacja, laser.

W naszej Klinice specjalizujemy się w laserowym usuwaniu kłykcin, używamy wysokiej klasy laser chirurgiczny CO2. Zabieg laserowy jest optymalną procedurą pod względem wygody dla pacjenta. Podstawową zaletą zabiegu laserowego jest natychmiastowe usunięcie ognisk – przeciwieństwie do kriochirurgii czy użycia środków chemicznych, po zastosowaniu których czekamy aż kłykciny ulegną martwicy i „odpadną”. Ma to podstawowe znaczenie pod względem pozabiegowego  komfortu i higieny.  Znieczulenie Lignokainą czyni zabieg bezbolesnym, a późniejsza rana ma charakter szybko gojącej się suchej nadżerki. Poza przemywaniem Octeniseptem, nie wymaga ona specjalnej pielęgnacji. Należy pamiętać że kłykciny kończyste są chorobą wirusową i u pewnego odsetka pacjentów, mimo perfekcyjnie wykonanego zabiegu,  może dojść do nawrotów choroby. 

Kłykciny kończyste – co warto wiedzieć

Kłykciny kończyste, inaczej brodawki narządów płciowych, wywołane są epidermotropowym wirusem brodawczaka ludzkiego – human papilloma virus (HPV). Do tej pory wyizolowano ponad 100 typów wirusów HPV, z których około 35 typów wykazuje powinowactwo do okolic narządów płciowych. Wielu z nich przypisuje się rolę w patogenezie nowotworów złośliwych narządów płciowych, osoby zakażone wirusem brodawczaka ludzkiego chorują na te nowotwory częściej od innych.

Rozróżnia się dwie główne grupy wirusów HPV:

  • HPV z niskim potencjałem wywołania nowotworu złośliwego
  • HPV z wysokim potencjałem wywołania nowotworu złośliwego
 

Wirusy z małym potencjałem to głównie 2 typy: HPV 6 i HPV 11. Około 90% procent brodawek płciowych wywołanych jest przez te dwa typy wirusów brodawczaka ludzkiego. Ich potencjał do wywołania nowotworu złośliwego jest niewielki. 

HPV z wysokim potencjałem wywołania nowotworu złośliwego:

W grupie tej rozróżniamy wirusy, których potencjał do wywołania nowotworu złośliwego jest średni – to między innymi wirusy HPV 33,HPV 35, HPV 39, HPV 40, HPV 43, HPV 45, HPV 51, HPV 52, HPV 53, HPV 54, HPV 55, HPV 56, HPV 58.

Wirusy brodawczaka ludzkiego wysokiego ryzyka wywołania nowotworu złośliwego narządów płciowych – to typy HPV 16 -i HPV 18. Ponad siedemdziesiąt procent nowotworów złośliwych szyjki macicy, pochwy i prącia są przez nie wywołane.

Kłykciny kończyste – jak rozwija się choroba

Wirusy brodawczaka ludzkiego przenikają przez mikrouszkodzenia w naskórku lub błonach śluzowych i zasiedlają komórki warstwy podstawnej. Okres wylęgania się choroby wynosi od trzech tygodni do dziewięciu miesięcy.
Najczęściej zaatakowane okolice to prącie, okolica wzgórka łonowego, wargi sromowe, pochwa, okolica perineum, okolice okołoodbytnicze. Niekiedy zmiany rozwijają się w innych okolicach, takich jak jama ustna, krtań, tchawica. Większość zmian ustępuje samoistnie w ciągu dwóch lat, bez żadnego leczenia. Do czynników zwiększających ryzyko infekcji wirusami brodawczaka ludzkiego należą; palenie papierosów, stosowanie antykoncepcji doustnej, duża liczba partnerów seksualnych, wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego.

Brodawki płciowe są jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Prawie 50% osób aktywnych seksualnie ulega zakażeniu w jakimś momencie swojego życia.

Kłykciny kończyste – przebieg choroby

U 75% nieleczonych pacjentów, brodawki wirusowe ustępują samoistnie w ciągu 2 lat.

W dużej części przypadków brodawki płciowe nie poddają się leczeniu lub nawracają po terapii.
Nawroty choroby po leczeniu sięgają około 50% pacjentów i są spowodowane:

  • stałym kontaktem z zakażonym partnerem
  • długim okresem inkubacji
  • powierzchownemu umiejscowieniu wirusa w naskórku, co wiąże się z utrudnionym dostępem komórek układu immunologicznego
  • przetrwaniu części wirusów w skórze otaczającej leczone ogniska, także w mieszkach włosowych
  • nieprawidłowo wykonanym zabiegiem
  • zaburzeniami funkcjonowania układu immunologicznego