Rogowiak kolczystokomórkowy (keratoacanthoma) jest chorobą głównie ludzi starszych, częściej mężczyzn. Olbrzymia większość rogowiaków kolczystokomórkowych rozwija się na skórze eksponowanej na promieniowanie słoneczne. Do czynników sprzyjających rozwojowi rogowiaka należą też czynniki genetyczne, immunosupresja, terapia niektórymi lekami. Rogowiak kolczystokomórkowy rozwija się z mieszka włosowego, przechodząc podobną do niego ewolucję. Rośnie gwałtownie, stabilizuje się, następnie ulega samoistnej regresji.
Histologia
Rozpoznanie AZS opiera się o kryteria podstawowe (większe) i kryteria mniejsze, opracowane przez przez 2 badaczy – Hanifina i Rajkę. Warunkiem rozpoznania choroby jest stwierdzenie u pacjenta co najmniej 3 kryteriów podstawowych, kryteria mniejsze mają wartość uzupełniającą.
Rogowiak kolczystokomórkowy – leczenie
Jako że rogowiak kolczystokomórkowy ulega samoistnej regresji, teoretycznie nie jest potrzebne żadne leczenie. Z racji jednak tej, że ostatecznie rozpoznać można rogowiaka tylko w badaniu histopatologicznym, zaleca się usunięcie chirurgiczne.