Trądzik różowaty jest chorobą dotykającą ok.  5% osób na świecie, częściej chorują kobiety. W etiopatogenezie trądziku różowatego udział biorą czynniki genetyczne, immunologiczne, infekcyjne i środowiskowe.  Jednym z podstawowych zaburzeń na poziomie molekularnym jest zwiększona ekspresja receptora TLR-2. Skutkuje to patologiczną aktywacją wrodzonej odpowiedzi immunologicznej, dochodzi do  wzrostu poziomu cytokin i peptydów prozapalnych. Pacjenci z trądzikiem różowatym w nadmierny sposób reagują też na wiele czynników zewnętrznych, takich jak  zmiany temperatury, ciepło, zimno, wysiłek fizyczny, promieniowanie UV  oraz pikantne potrawy i napoje alkoholowe.   Wśród innych potencjalnych przyczyn trądziku różowatego wymienia się  też zaburzenie populacji drobnoustrojów  wchodzących w skład flory skórnej. Jednym z nich jest nużeniec – Demodex folliculorum, którego nadmierna liczba często występuje w przebiegu trądziku różowatego.

Obecnie rozróżniamy 4 postaci kliniczne trądziku różowatego: rumieniową z teleangiektazjami, grudkowo- krostkową, guzkową (przerostowa), oczną.

Jedną z postaci trądziku różowatego jest postać przerostowa, która najczęściej dotyczy nosa (Rhinophyma). Jest to postać powodująca bardzo duży defekt estetyczny i związany z tym dyskomfort u pacjenta. W naszej klinice leczymy postać przerostową laserem chirurgicznym CO2 10600 mn. Efekty zależą oczywiście od stopnia przerostu, regułą jest jednak znakomita poprawa wyglądu nosa. Rumień jest bezsprzecznie najważniejszym objawem choroby.

Źródło: „Trądzik różowaty. Rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne

Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego”

Rev/Przegl Dermatol 2022, 109, 101–121 DOI: https://doi.org/10.5114/dr.2022.117981