Rogowiak kolczystokomórkowy (keratoacanthoma) jest chorobą głównie ludzi starszych, częściej mężczyzn. Olbrzymia większość rogowiaków kolczystokomórkowych rozwija się na skórze eksponowanej na promieniowanie słoneczne. Do czynników sprzyjających rozwojowi rogowiaka należą też czynniki genetyczne, immunosupresja, terapia niektórymi lekami.
Rogowiak kolczystokomórkowy rozwija się z mieszka włosowego, przechodząc podobną do niego ewolucję. Rośnie gwałownie, stabilizuje się , następnie ulega samoistnej regresji.
Histologia
Rogowiak kolczystokomórkowy na udzie u 35 letniej pacjentki naszej kliniki, usunięty chirurgicznie
Histologicznie rogowiak kolczystokomórkowy bardzo przypomina raka kolczystokomórkowego, dlatego traktowany jest przez niektórych badaczy jako „łagodniejsza” forma raka, nad którą nasz organizm przejął kontrolę i nie dopuścił do dalszej progresji choroby.
Rogowiak kolczystokomórkowy – leczenie
Jako że rogowiak kolczystokomórkowy ulega samoistnej regresji, teoretycznie nie jest potrzebne żadne leczenie. Z racji jednak tej, że ostatecznie rozpoznać można rogowiaka tylko w badaniu histopatologicznym, zaleca się usunięcie chirurgiczne.
Rokowanie
Rokowanie jest bardzo dobre.